jueves, 24 de noviembre de 2011

Instrucciones para mi clon

Las cosas que tiene que hacer mi clon para parecerme a mi:

1. Cuando te levantes, como es lunes y no puedes quedarte dormido, te coges lo necesario para irte a duchar: como la ropa, y después te vas a coger el autobús a las 9, subes y te vas al Instituto, pero antes desayuna para coger fuerzas.

2. Cuando bajes del autobús en la parada, te vas dentro del recinto o solar del Instituto, vas para abajo, y te esperas a que toque el timbre en unas entradas que hay ahi , junto a la puerta esperando a que toque el timbre.

3. Después de que toque el timbre,  vas a  la puerta de la derecha y subes todas las escaleras asta llegar a tu clase, que es 4  Diver y entras, y te sientas en tu asiento el ( El último detrás de la columna, y como los libros siempre los preparas a la noche del domingo, pues ya está) y esperas al profesor, si te toca ahí o  en el piso de abajo.

4.Después de acabar todas las clases del día, te vas a la otra vez a la parada de autobuses y subes a tu autobús correspondiente, esperas a que suban todos los demás, para irte a casa.

5.Cuando llegues a casa, dejas la mochila en la habitación y después te vas a comer ( si tienes hambre claro, no te voy a obligar a comer) y cuando sean las 4 vas al Instituto otra vez porque tienes que ir a las clases por la tarde( no te olvides del papel del pedido y el Importe del pedido anterior, y si no lo encuentras le preguntas a mi madre ).

6. Cuando llegues, vas a una ventanita, donde hay gente reunida y le das el pedido y el Importe, vas a donde te dije anteriormente en el primer punto, y cuando acaben todas las clases te vas ya ( recuerda que solo tienes clase por la tarde el lunes, los demás días no )

7. Cuando llegues a casa de nuevo, haces los deberes si tienes y si no tienes estudias, por ejemplo, para Biología y esperas a mi hermano, Eloy, para poder jugar en el ordenador a los Sims 2 o 3, y si no te dejan te vas a ver los nuevos  gatitos de mi gata Lali ( que están en en la casa de tu tío Celso al lado de la mía )

8.Por la noche, vas a cenar si tienes hambre también, y después de eso te pones el pijama y te vas a dormir.

martes, 22 de noviembre de 2011

A Importancia de saber convivir

clima da miña clase o describiría como relajado en la convivencia con todos, aunque algunas veces hai pequeños problemas, pero al final se solucionan.



Considero que podería mellorarse en nada, porque dije que era bueno por eso.


A miña actitude na clase a definiría cos seguintes adxectivos: buna, respetable y obediente, por lo menos este curso.


Podería mellorar se, nada porque dije que mi actitud era buena.


Fastídiame especialmente cuando, Ana Isolina una compañera de clase me diga que me calle, cuando tengo razóny entonces que no me deje hablar, porque a los demás si los deja pero a mi no, como si me considerara inferior a ella.



Non podo soportar que Ana Isolina se enfade con migo sin razón con todo lo que le digo y con todos los demás no.                                                                                                                                                                                           


As situacións que considero máis molestas son cuando me molesta Ana Isolina con sus rollos que tiene en la cabeza y que quiere aplicarmelos a mi por que piensa que es normal, y eso es anormal.


Considero que poderían solucionarse se, si se callara de una vez con sus pensamientos y me dejara en paz.


Cando o peor o paso é cando me aburre y me agobia con sus cosas que dice.


Nesas ocasións síntome fatal porque preferiría que no me molestara.


Opino que a miña relación cos compañeiros/as é intermedia  especialmente con Ana Isolina porque es una falsa, porque la mayoría de las veces es mala conmigo y en otras pocas es buena.




Gustaríame coñecer máis, a nadie, no tengo interés pos saber más de nadie.




Non consigo entender a Ana Isolina porque quiere, que tenga que hacer lo que piensa y que sea tan presumida, como si fuera la mejor del mundo, porque no lo es.


Penso que podería mellorarse a miña relación con Ana Isolina si no fuera tan pesada.


profesora podería axudarme se, no sé.


A persoa coa que máis me meto o fastidio, é ni una sola.


Cando fastidio a esa persoa o fago porque, por nada porque no me meto con ninguno/na.


O que debe sentir esa persoa cando me meto con ela é nada porque no meto con nadie de mi clase.


Se mo fixeran a mín sentiría , nada porque no me meto con nadie.




Considero que facer sentir mal aos demais me beneficia en nada porque no me meto con nadie.




Cando alguén vexo que o pasa mal sinto , nada porque no quiero meterme en su vida.

Penso que cando teño un problema con alguén é mellor falalo para solucionalo ou facerlle cousas por detrás para fastidialo? Por que?
No sé.


En definitiva, vou tentar modificar a miña conducta para mellorar o clima da clase nos seguintes aspectos polo meu ben e os dos meus compañeiros/as e para evitar o sufrimento alleo.

jueves, 17 de noviembre de 2011

Descripción de la Regenta

De Pas no se pintaba. Más bien parecía blanqueado. En efecto, su rostro blanco tenía los reflejos del yeso. En las mejillas, un tanto avanzados, bastante para dar energía y expresión característica al rostro, sin afearlo, había un ligero encarnado que a veces tiraba al color dela tela endurecida y de las medias. No era pintura, ni el color de la salud, ni  parecia que hubiera vevido  alcohol; era el rojo que brota en las mejillas al calor de palabras de amor o de vergüenza que se pronuncian cerca de ellas, palabras que parecen imanes que atraen el hierro de la sangre. Esta especie de acumular también la causa el orgasmo de pensamientos del mismo estilo. 


En los ojos del Magistral, verdes, con pintas que parecían polvo de rallado, lo más notable era la suavidad de hongos; pero en ocasiones, de en medio de aquella gordura pegajosa salía un resplandor punzante, que era una sorpresa desagradable, como una aguja en una almohada de plumas. Aquella mirada la resistían pocos; a unos les daba miedo, a otros asco; pero cuando algún audaz la sufría, el Magistral la humillaba cubriéndola con el telón carnoso de unos párpados anchos, gruesos, insignificantes, como es siempre la carne informe. 


La nariz larga, recta, sin corrección ni dignidad, también era sobrada de carne hacia el extremo y se inclinaba como árbol bajo el peso de excesivo fruto. Aquella nariz era la obra muerta en aquel rostro todo expresión, aunque escrito en griego, porque no era fácil leer y traducir lo que el Magistral sentía y pensaba. 


Los labios largos y delgados, finos, pálidos, parecían obligados a vivir comprimidos
por la barba que tendía a subir, amenazando para la vejez, aún lejana, entablar relaciones
con la punta de la nariz erguida. Por entonces no daba al rostro este defecto apariencias
de vejez, sino expresión de prudencia de la que toca en cobarde hipocresía y anuncia frío y
calculador egoísmo. Podía asegurarse que aquellos labios guardaban como un tesoro la
mejor palabra, la que jamás se pronuncia. La barba puntiaguda y desafiaba semejaba el
candado de aquel tesoro.

La cabeza pequeña y bien formada, de espeso cabello negro muy

recortado, descansaba sobre un robusto cuello, blanco, de fuertes músculos, un cuello de
atleta, proporcionado al tronco y extremidades de un fornido sacerdote, que hubiera sido en su
aldea el mejor jugador de bolos, el mozo de más partido; y a lucir entallada levita, el más
apuesto callejeado de Vetusta.

martes, 15 de noviembre de 2011

Diario de Ana Frank

Querido diario: en un principio viví en Alemania, en mi casa tuvimos problemas económicos, yo tenía cuatro años cuando en un marzo de 1933 mis padres y yo nos vamos a vivír a Holanda

martes, 8 de noviembre de 2011

Carta aos Cidadáns do século XIX

Napoleón foi un militar, político e gobernante, emperador de Francia. Naceu en 1769 en Ajaccio y morreu exiliado na isla Santa Elena en 1821, en 1794 foi nomeado xeneral da brigada y  lle foi confiado ao mando da artillería francesa en Italia.

En 1796 desplegou todo o seu xenio militar, vencendo aos austríacos. En 1799 encabezou un golpe de Estado
contra el debilitado Directorio , do directorio pasou ao cónsulado , foi nomeado primer cónsul e mais tarde no ano 1802 se convirtiu en vitalicio e o cargo de cónsul lle otorgou poderes casi ilimitados. Pero fracasou nas suasúltimas campañas militares , foi derrotado en Waterloo por unha coalición  y concluyó su desterro na remota isla Atlantica de Santa Helena, donde quedou baixo custodia ata o dia da súa morte.

A Restauración, o término restauración fai alusión ao periodo comprendido entre a cañida do imperio Napoleonico e o inicio do proceso revolucionario de 1830. Durante o mesmo foi restaurada a figura
de Luis XVIII de Borbón que nunca chegou a reinar, que vivia en Francia.

O Liberanismo, e un movemento de ampla proyección  ( económica, política e fílosofica ) que defendía ( hoxe se segue facendo ) como unha idea esencial do desenvolvemento da libertade persoal individual como a
forma de conseguir o proceso da sociedade.

As revolucións:

En 1820:

 En Grecia a revolución durou casi unha década e concluiu no ano 1829, Turquía reconoceu a súa independencia.

En América se independizaron as colonias de España e Portugal e nacerón varias repúblicas.

En 1830:

Bélgica, logrou independizarse dos paises baixos e formou un novo estado.

España, pasou o réximen liberal, donde se iniciarón un período de guerras civiles.

Polonia. Alemania e Italia, non tuverón éxito e forón aplastadas por réximes absolutistas e se exiliarón.

En 1848:

Alemania, Federico Guillermo IV de Prusia aceptou unha Constitución de base censitaria.

Italia, en Nápoles se implantou unha monarquía constitucional, nos estados Pontificios se consistitui o reino de
Lombardía-Véneto e en Piamonte se creou unha monarquia constitucional que foi o motor da unidade italiana.

El Romanticismo: Es un movimiento cultural literario que nació a finales del siglo XVIII en Alemania y Inglaterra y que en el siglo XIX se extendió por Francia, Italia y España.

Características:

La libertad de creación, el Subjetivismo y el individualismo: se valora a orixinalidade, a diversidade e a particualidade. A importancia dos  sentimentos, a excelencia da imaxinación e da fantasía e o instinto frente a razón.

Manifestacións:

Arquitectura, Se copiou o estilo da Edade Media y asi surxirón o neogótico, o neorománico e o neobizantino.

Escultura, se manteu en certa medida as pautas do Neoclásico, pero se dotou dun mallor movemento e forza
expresiva, os temas que se utilizarón foron comtemporáneos máis que mitolóxicos.

Pintura, a cor e a luz adquiren protagonismo, os temas históricos. Frente ao inmovilismo, estaban impregnados de gran dinamismo. A natureza adquiriu un particular significado.

Música e literatura, foi unha arte aristocrática que foi adaptada a burguesía e constitui un signo de distinción.

Literatura, característico por temas como a natureza, e a poesía popular, as lendas da Edade Media e o
teatro do Siglo de Ouro español.

O Nacionalismo:

Se pode definir como entidade propia e diferenciada a un territorio e aos seus cidadáns.

Concepto: o nacionalismo se rebusteceú polas revolucións liberais burguesas, a lealtade ao señor feudal e a
sumisión ao monarca absoluto o cidadán e libre dentro do marco Estado-nación.

O nacionalismo non naceu no siglo XIX, senón que fundía as suas raices nos siglos bajomedievales.

Na revolución francesa se intensificoú o movemento da exaltación da nación.

Coa Restauración o nacionalismo unha forza oposta a ordenación dos estados que ocurriu cos belgas,
polacos, checos e húngaros.

O Paradigma  do nacionalismo europeose constituirón as unificacións de Italia e Alemania con un carácter céntripedo.

A unificación italiana, a mediados do siglo XIX posuía un potencial para ser un gran país, a orixe do proceso
tuvo lugar nos territorios do norte.

Bueno, adeus cidadáns do siglo pasasdo, que teñades boa sorte, grazas por leer a carta.