Os celtas
A chegada dos romanos
O latín vulgar
Ahora se comentan as características do latín vulgar, viñerón romanos de moitas clases uns eran: analfabetos, sabichas e cultos. E tamén viñerón os bárbaros, e os galegos adoitaron esa lingua, pero lle derón a volta e entón o novo latín macarronico, se pasou a chamar latín vulgar e o ben falado e escrito se chamouse o latín culto.
O galego
Nos comezos do galego, aquel latín vulgar se converteu pouco a pouco a un nova lingua: o galego, pero ocorreu tamén co francés, ou o castelán. E despois tamén quedaron restos dos suevos, que fundou un reino en Galicia a partir da caída do imperio romano e quedarón palabras como: pouta, espeto, roubar e albanel.
O galego e o portugués
As igualdades do galego co portugués , o galego se falaba en toda Gallaecia, Portugal, León, Coimbra. No seculo XII nace o reino de Portugal que se dividio polo río Miño e por iso o galego e o portugués teñen unha
mesma orixe, unha mesma lingua e os portugueses levarón o galego-portugués a demáis países.
Unha lingua normal.
O galego na Idade Media se falaba en todo o mundo e nas vilas e aldeas de Galicia, era unha lingua de uso normal, Os trobadores gastabán enerxía escribindo: Cantigas de amigo, de amor, de escarnio e maldicir, e hasta o rey Alfonso X escribiá en galego nas súas composicións poeticas.
Best-séller en galego.
O libro de Merlín, A demanda do Santo Graal e a Crónica troiana eran novelas de moda en toda Europa na Idade Media, estas novelas tuverón moito éxito e por iso se traduciron a outras linguas, e os galegos estabán ao tanto da literatura que circulaba polo mundo.
Os Séculos Escuros.
O esplendor da Idade Media se escureceu: a riqueza artística e a economía poderosa, os que sabian escribir galego deixaron de o facer, pero se seguia falando o galego.
O castelán entra en Galicia
Galicia como quedou abaixada e enfranquecida, no século XV a raíña Isabel de Castelá e orei Fernando de Aragón ampliaron os seus dominios até as Novas Indias. O castelán penetrou en Galicia acompañando unha
rea de funcionarios da meseta que se instalarón no noso país.
O castelán, lingua oficial de Galicia
O galego desapareceu dos documentos oficiais, porque ahora tiñan que ser redactados en castelán, Os nobres galegos para ascender socialmente tiverón que pasarse ao castelán, porque querían falar a lingua dos que estaban no poder, pero o pobo o seu, seguiu falando galego.
A diglosia
Nese século, se inventou a diglosia que quere dicir que nunha situación de conflícto entre dúas linguas, unha posué privilexios sobre a outra. Pero a xente do pobo pouco a pouco se habituou a falar, algunhas palabras
en castelán.
O século de Ouro
Galicia sen poder politíco para correxir a situación e arruinada, segueu enfranquecendo, viñerón: Lope de Vega, Quebedo, Calderñon de la Barca, Góngora ou Tirso de Molina a toda máquina, aqui nos Séculos Escuros e ala no seculo de Ouro, e había miseria en toda Castelá.
O autoodio
O nome de Paio era moi frecuente, polo santo Paio que era un dos santos maís devotos de Galicia, e entón había moitos paios, pero ese nome se consideraba un insulto, como se lles chamasen parvos. A este complexo os psícologos chamarono autoodio: que era odiarse a un mesmo.
O século das luces
Os Séculos Escuros deixarón paso ao Seculo das luces, o XVIII. Galicia saiu da crise económica, a proba e o vizoso barroco galego: as igrexas, conventos e pazos. O millo e as patacas axudarón moito que quegarón de América, e algúns mesmo puxeron a escribir en galego.
Os ilustrados
As escolas que eran todas católicas, aprendian os nenos en castel,an e latín. Tiñan que falar en castelán na escola e na casa en galego. Este contrasentido pedagóxico foi criticado polo padre Sarmiento: " Todo mestre de Gramatica
